Pastelowe love

Prawie dwa lata temu, z powodu gigantycznego wynudzenia ciążą, postanowiłam zrobić coś nowego i chwyciłam za pudło z pastelami (z których korzystałam jedynie w dzieciństwie na zajęciach z plastyki). Nie mogłam uwierzyć, że z pod mojej /nieskalanej pastelami/ ręki wyszło to ptaszysko:

Potem było trochę gorzej:

... i dłuugo, dłuugo nic, aż do listopada ubiegłego roku, gdy zachciało mi się namalować portret mojej małej Jagódki:

Był to mój pierwszy portret pastelami... strasznie spodobał mi się efekt, więc postanowiłam zrobić kolejne:

Po drodze zdarzyły się jeszcze jakieś małe 'niewypały', których nie chciało mi się skończyć... Za dużo nerwów kosztowały mnie te pastelowe rysunki. :)) Na razie, mimo, iż uważam, że jest to świetna technika, bardzo malarska, kolorowa i dająca duże możliwości, nie potrafię do tego wrócić. Poza tym nie jest to łatwe, gdy wokół sztalugi biega Jagódka i co chwilę porywa mi jakąś pastel :d.

W najbliższym czasie mam zamiar wziąć się za zadanie z grafiki użytkowej. Na razie zdradzę tyle, że postanowiłam użyć akwareli ;).

Hipcio

To, co zwykle :). Minutowy szkic, obróbka w Illustratorze. Ćwiczę, ćwiczę, ćwiczę...

Żółtooka

Dziś chciałabym zaprezentować Wam kolejnego wektorowego zwierzaka. Jest to sowa, którą kiedyś, na początku naszej znajomości, narysowałam dla mojego obecnego męża (pozdrawiam :P), który wprost uwielbia sowy. 
Oryginał znacznie różni się od swojej wersji wektorowej. Właściwie jedynie forma ptaka została zachowana.
Największy problem, jak zwykle, mam z tłem. To, co zrobiłam, bardziej przypomina mi śnieg, niż gwiazdy.. ;x

 Wersja końcowa

Tak sowa wyglądała w połowie drogi...

... A to początki :)